Thursday, February 21, 2013

தலைகீழ் விகிதங்கள் - நாஞ்சில் நாடன்

தலைகீழ் விகிதங்கள் - நாவல் 'சொல்ல மறந்த கதை' யாக திரையில் பார்த்ததை விட, புத்தகத்தில் படிக்கும் பொழுது ஒவ்வொரு வரிகளாக அசை போட முடிந்தது. படம் நன்றாகவே எடுக்கப் பட்டிருந்தாலும், புத்தகத்தில் தான் அதன் உயிரோட்டத்தை அறிந்து கொள்ள முடிந்தது. ஒரே பத்தியை இரண்டு மூன்று முறை கூட திரும்ப திரும்பப்  படிக்கலாம்.

எழுத்தாளர் நாஞ்சில் நாடன் அவர்களின் முதல் நாவலாக வெளிவந்தது இந்த தலைகீழ் விகிதங்கள்.

முன்பின் எந்த பழக்கமும் இல்லாத இருவர் மண வாழ்க்கையில் அடியெடுத்து வைக்கும் பொழுது, அங்கே விட்டுக் கொடுத்தல்கள் இல்லை என்றாலோ, சரியான புரிதல் இல்லை என்றாலோ.. அவர்கள் இருவரின் வாழ்க்கையும் முள்ளில் பட்ட துணி போல மாட்டிக் கொண்டு ஓடிக் கொண்டிருக்கும். மருமகன் பெண் வீட்டாருக்கு புதியவன் என்றால், மருமகளோ மாப்பிள்ளை வீட்டாருக்கு புதியவளாக இருக்கிறாள்.

மாமியார் கொடுமை, நாத்தானார் கொடுமை என்றெல்லாம் மருமகள் பற்றி ஆயிரக் கணக்கில் கதைகள் எழுதப் பட்டாலும், ஒரு மருமகனின் கதையைச் சொல்லிச் செல்வது இந்த நாவல்.

*******************

மூன்று பிள்ளைகளும், ஒரு பெண் பிள்ளையுமாக இருக்கும் குடும்பத்தில் மூத்த பிள்ளையாக சிவதாணு. படித்து முடித்து வேலை தேடிக் கொண்டிருப்பவன். பெண் பிள்ளை வீட்டில் இருக்க, மற்ற இரண்டு தம்பிகளும் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்பா சிதம்பரம் பிள்ளை சிறிய நிலத்தில் விவசாயம் செய்து, வரும் வருமானம் போதுமானதாக இருப்பதில்லை. தாய் செண்பகம். இவ்வளவு பேரும் கால் வயிற்றுக் கஞ்சியாவது குடிப்பது அந்த சின்ன வயல் காட்டிலிருந்து வருமானமே. எனவே, சிவதாணு வேலைக்குப் போனால் கொஞ்சம் குடும்ப பாரம் குறையும். ஆனால், அவனுக்கு இன்னும் வேலை இன்னும் கிடைக்கவில்லை.


சொக்கலிங்கம் பிள்ளை வசதியானவர். நகரத்தில் காப்பிக் கடை வருமானம். நீலாப்பிள்ளை அவரின் மனைவி. இரண்டே பெண் பிள்ளைகள். செல்வச் செழிப்பில் வளர்ந்தவர்கள். மூத்தவள் பார்வதிக்கு வரன் தேடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இளையவள் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். சொக்கலிங்கம், சிவதாணுவின்  ஊரைச் சேர்ந்த சண்முகம் பிள்ளை என்பவரிடம் தன் மகளுக்கு, படித்த நல்ல பையனாக இருந்தால் சொல்லுமாறு கூற, அவர் சிவதாணுவைப் பற்றிச் சொல்கிறார்.

வசதி இல்லாத குடும்பம் என்று தெரிந்ததும், நல்ல பையன், படித்தவன்.. நாளைக்கு சொக்கலிங்கத்தின் செல்வத்தில் பாதி அவனுக்கு தான்.. என்ற நினைப்பில் சொக்கலிங்கம் சரி என்கிறார்.மாப்பிள்ளையை தங்கள் வீட்டிலியே வைத்துக் கொள்ளலாம் எனச் சொல்லும்  நீலாப்பிள்ளை, வறுமையான குடும்பம் என்பதால்.. 'எம் பொண்ணுக்கு உருப்படியில் ஒரு பொடி தொடப்பிடாது' எனச் சொல்கிறார்.

சிவதாணுவின் வீட்டில், அப்பா அம்மாவுக்கு சந்தோசம். வேலை இல்லாமல், வீடு இருக்கும் நிலைமையில் இப்பொழுது கல்யாணம் செய்து என்ன செய்வது என முதலில் மறுக்கும் சிவதாணுவை 'அவங்கதான் உனக்கு வேலை வாங்கித் தர்றேன்னு சொல்றாங்க..நீயாவது நல்லா இருந்தால் போதும்' என்று சம்மதிக்க வைக்கிறார்கள். பெண் வீட்டில் கொஞ்சம் பணம் வாங்கியே கல்யாணம் நடத்த வேண்டிய வீட்டின் வறுமையை நினைத்துப் பார்க்கும் அவனும் அரை மனதோடு ஒத்துக் கொள்கிறான்.

ஊருக்குள் பலரும் பலவாறு பேசுகிறார்கள். செல்வச் செழிப்பான குடும்பம், வறுமையான சிவதாணு வீட்டில் வந்து ஏன் சம்பந்தம் வைக்க வேண்டும் என்று வினவிக் கொண்டே இருக்கிறார்கள். கல்யாணமாகி அவன் மாமனார் வீட்டிலேயே தங்கிக் கொள்வான், படித்த பையன் காப்பிக் கடைய பார்த்துக்குவான், அங்க தான் ஆண் வாரிசு இல்லையே.. என்று பலவாறு பேசுவது சிவதாணு காதில் விழுகிறது.தன் நிலைமையை நினைத்து நொந்து கொள்கிறான். கல்யாணம் முடிந்து விடுகிறது.

கல்யாணம் முடிந்து, கொஞ்ச நாள் கிராமத்தில் தங்கி இருக்கும் பார்வதி, 'இங்க தான் உங்களுக்கு வேலை இல்லையே.. அங்க அப்பா கடைய பார்த்துக்கிட்டு மாசம் கொஞ்சம் பணம் குடுப்பார்.. அங்கேயே போகலாம்' எனச் சொல்கிறாள். முதலில் மறுக்கும் அவன், இப்பொழுது மாமனார் வீட்டில் அவரின் கடையைப் பார்த்துக்கொண்டு கொஞ்சம் பணம் பெற்றுக்கொள்கிறான். சொக்கலிங்கம், சிவதாணுவின் வேலைக்கு துரும்பையும் தூக்கி போடாமல் இருக்கிறார். சிவதாணு, ஓரிடத்தில் வேலைக்கு எழுதிப் போட அந்த வேலை கிடைத்து விடுகிறது. அதே சமயம், பார்வதியும் பிள்ளை உண்டாக, சிவதாணு மட்டும் கிளம்பிச் செல்கிறான். மூன்று மாதத்தில் வருவாள் என்று அவன் நினைத்திருக்க, அவளோ 'அம்மா இங்கயோ இருக்கச் சொல்லுறாங்க' என வர மறுத்து விடுகிறாள். அவன் அவ்வப் பொழுது நேரில் சென்று அவளைப் பார்த்து வருகிறான்.



பெண் குழந்தை பிறக்கிறது. மூன்று மாதம் கழித்து, 'இப்பவாவது அங்கே வந்து இரு' என்று கூப்பிட, அவள் மறுக்க.. வார்த்தைகள் தடித்து பார்வதியை சிவதாணு அடித்து விடுகிறான். மாமனார் சொக்கலிங்கம், 'இப்படி அடிக்கவா நான் பிள்ளைய பெத்திருக்கேன்.. வீட்டை விட்டு வெளியே போ..' என அவனைச் சொல்கிறார்.  வீட்டை விட்டும் வெளியேறும் அவன், அதன் பிறகு அந்த வீட்டு படியையே மிதிக்கப் போவதில்லை என நினைத்துக் கொள்கிறான்.

குழந்தையோடு பார்வதி அவள் அப்பா வீட்டில் இருக்க, சிவதாணு தனியாக வேலை செய்யும் இடத்தில இருக்கிறான். பெரியவர் சண்முகம் பிள்ளை செய்யும் சமாதானப் பேச்சுக்கள் அவனிடம் எடுபடுவதில்லை. அங்கே, சொக்கலிங்கமோ 'இவ்வளவு நடந்தப்புறம் எப்படி நான் அவங்க முகத்தில் முழிக்கிறது... எப்படியோ போகட்டும், நான் மட்டும் அங்கே போக மாட்டேன்' என கௌரவம் காட்டுகிறார்.

பார்வதியின் தங்கை பவானி, சிவதானுவுக்கு கடிதம் எழுதுகிறாள். அவனோ அவளுக்கு திருப்பி எழுதுவதில்லை. ஒரு கல்யாணத்திற்கு, பார்வதியின் சொந்த ஊருக்குச் செல்லும் சிவதாணு, காரில் ஏறுவதற்கு போகும் பொழுது 'நில்லுங்கோ' என்ற சத்தம் கேட்க, அங்கே குழந்தையுடன் பார்வதி வந்து கொண்டிருக்கிறாள். காருக்குள் அவளாகவே உள்ளே ஏற, அவனும் உள்ளே ஏறிக் கொள்கிறான். தூரத்தில் பவானி கை அசைத்து, விடை கொடுக்கிறாள்.


*******************

நாஞ்சில் நாட்டு பேச்சு வழக்கிலேயே கதை செல்கிறது. இரண்டு மூன்று நாட்களுக்கு என் வாயில் கூட, 'என்ன செய்யறது'  என்பதற்கு பதிலாக  'என்ன செய்யி' என்றே வருகிறது.

சில வரிகள்:
'கோழிய கொல்லப் பிடித்தாலும் வாளு வாளுங்கும்.. வளர்க்கப் பிடித்தாலும் வாளு வாளுங்கும்',
'கப்பல்லே பொண்ணு வருகுதுன்னா.. எனக்கு ஒன்னு.. எங்க அப்பனுக்கு ஒன்னுன்கிற கதையால்ல இருக்கு' 

'விலக்கும் போது விலகி, கையை எடுத்ததும் கூடிவிடும் குழி தாமரைப் பாசிகளைப் போல நினைவுகள் மீண்டும் மீண்டும் மனக் குளத்தைப் போர்த்துகின்றன'

*******************

முதற் பதிப்பின் முன்னுரையில் 'இது என் முதல் நாவல். இது காகமா குயிலா என்ற மயக்கம் உங்களுக்கு வேண்டாம். வசந்த காலம் வரும்போது அது தீர்மானமாகட்டும்' எனச் சொல்கிறார் நாஞ்சில் நாடன். படித்து விட்டு கண்டிப்பாக நீங்கள், இந்நாவல் குயில் என்றே தீர்மானம் செய்வீர்கள். நன்றி.

படங்கள்: இணையத்தில் இருந்து - நன்றி.


3 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. நானும் படித்துள்ளேன் .. அருமையான படைப்பு

    ReplyDelete
  3. @என் ராஜபாட்டை : ராஜா
    நன்றிங்க

    ReplyDelete